DNF
13 oktober 2018 - Kailua-Kona, Verenigde Staten
Even een korte reflectie. Ik heb het geprobeerd, maar na 10 km lopen ben ik uitgestapt. Daar waar Janneke, Ida, Arie, Maarten, Coen en Daan stonden ben ik gestopt. Toen kwam de emotie van de blessure die al vijf weken speelt eruit en kon ik het mentaal niet meer opbrengen om de marathon uit te wandelen. De eerste 2 km lopen ging nog wel maar toen werd het dweilen met de kraan open. Ik kon 500 meter lopen en dan begon de knie te zeuren, dan weer wandelen en opnieuw max 500 meter lopen. En dat herhaalde zich steeds weer. Ik zag het niet zitten dat 30 km te doen. De beslissing om uit te stappen luchtte op. Eigenlijk had ik er al rekening mee gehouden en tegen beter weten in ben ik gestart alsof er niks aan de hand was. Ook Hein Vergeer hoopte destijds in Calgary 1988 op die gouden 1500m maar hij wist beter. Ik ken mijn eigen lichaam en ik wist hoe de knie voelde. Ik heb alles gegeven maar het was gewoon fysiek op. En het fysiek beïnvloedt ook de geest. Dus mentaal was het ook op.
Ik zit nu lekker aan een biertje met mijn crew. De naweeën van de DNF komen nog wel, maar dan ben ik al weer thuis. Het belangrijkste is dat knie nu echt rust krijgt.
Het zwemmen en het fietsen zaten snor en dat bleek vandaag wel. Zwemmen was knokken, duwen en trekken, de hele 2.4 mile lang. Fietsen ging makkelijk, kwam in een groep terecht waar ik niet uitkwam. Dat betekende tactisch meerijden en zorgen dat ik geen penalty kreeg. Stayeren was zo nu en dan onvermijdelijk. Na Hawi was dat over en werd het kaf van het koren gescheiden. Zonder verval heb ik vlak de 180 km gereden. NP was 291 w, prima en avg was 40.1Km. Omstandigheden waren goed, geen crosswinds en normale wind. Dat zie je ook wel aan de tijden van de pro’s.
In de wissel mijn tijd genomen en begonnen met lopen, maar na 2 km wist ik het al. Dit gaaat hem niet worden. Mijn broer fietste mee en pepte me op. Dat hielp maar na een tijdje ook niet echt meer. Uitwandelen zag ik niet zitten, ik ben nog steeds een “ competer” , en zonder de anderen niet te kort te willen doen, geen ‘ completer’ .
Dit is het voor nu. Morgen meer.
Aloha
Jan
Je mag trots zijn op jezelf!
Groet Hans
Misschien voel je het nu nog niet, dat zal zeker later komen.
Verstandig jan. En uiteraard ook balen na al je voorbereidingen.
Nu samen daar genieten
top gedaan, in alle opzichten!
we weten al lang dat je dit kunt en helaas zat het dit keer fysiek tegen. Toch was dit een speciale wedstrijd omdat zowel Janneke als Ida erbij waren! Voor mij ben je gefinished door de juiste beslissing te nemen!
En Wow, wat kun je hard fietsen. We zijn meegevlogen over het eiland via de tracker.
Geniet nog daar, samen met alle supporters!
Diana en kids
Jammer dat het zo gelopen is maar jouw prestatie wordt er niet minder door je hebt goed gezwommen en uitstekend gefietst,helaas gebeuren er soms dingen waar je zelf geen invloed op hebt en dat meestal op het verkeerde moment.