3 days left kona: de spanning stijgt

Nog drie dagen dan is het zover. Dan is het een gekkenhuis, als het dat nu al niet is.De expo is in volle gang, van alles wordt er uitgedeeld, de pro's moeten opdraven voor hun sponsors en de gewone stervelingen doen nog hun laatste trainingen alsof hun leven er van hangt.
Het is onbegrijpelijk maar iedereen loopt nog zo hard voor de wedstrijd. Ik kijk er wel een beetje jaloers naar omdat ik zelf nauwelijks heb kunnen lopen. Ik moet zeggen dat ik het enorm mis. Ik realiseer me hoeveel voldoening het lopen geeft. Ik weet echter niet of die marathon aanstaande zaterdag veel voldoening gaat geven..We gaan het zien.

Vandaag was het een rustig dagje. Vanmorgen een half uurtje gezwommen en vanmiddag wat gefietst en gelopen voor een paar mooie foto's. Verder rusten en wat lezen.
Vanavond komen Janneke en Ida en mijn zwager en zijn kinderen. Die gaan we straks ophalen.
Ik moet zeggen dat mij ook wel de spanning begint te komen. Ik ben nog nooit aan hele triathlon begonnen met zo weinig loopkilometers en een knie die een groot vraagteken is. Mijn coach en anderen hebben een onverminderd vertrouwen dat het gaat lukken. Er staat volgens hen genoeg op mijn harde schijf dat niet zo maar weg is. Ik moet zo fris mogelijk van de fuets komen en dan kijken hoe het gaat.
Morgen een echte rustdag met de familie en dan vrijdag fiets inchecken.
Aloha
Jan