Kona: the day after

Beetje gegokt en een beetje verloren. Ik wist wie mijn concurrent was en ik wist dat ik, wanneer ik wilde winnen, met fietsen mijn slag moest slaan. De Duitser die gewonnen heeft is namelijk een betere loper dan ik. Hij is op een triatlonmarathon goed voor 3.10. Toen de benen goed voelden en goed bleven voelen heb ik doorgepakt. Vooral de laatste 60 km raapte ik de een na de ander op. Ook de voeding liep gesmeerd. Bij iedere verzorgingspost een fles water en water om mijn lichaam af te koelen. Het enige nadeel was dat mijn hartslagmeter was uirgevallen. Ik moest alles op gevoel en cadans (trapomwentelingen) doen. Gelukkig ken ik mezelf. Voor mijn gevoel heb ik me voldoende ingehouden voor het  lopen. De gok heb ik doorgezet bij het begin van het lopen. Op de Alii Drive ging het crescendo. Mijlen van dik onder de 8'. Palani Road heb ik bewust op gewandeld om mijn hartslag te beteugelen. Fris begon ik dan ook aan de Queen K. Dat was echter van korte duur. De hamstrings begonnen op te spelen. Ik ben vanaf mile 12 of 13 gaan "intervallen" van drankpost naar drankpost. Bij de drankposten wandelen,goed drinken en verzorgen en je zelf weer op gang trekken. Bij het keerpunt in Energylab kwam die Duitser voorbij. dat was tussen mile 17 en 18.Toen had ik (een beetje) verloren. 2e is ook mooi dacht ik. Tot 3 mile voor de finish ik te horen kreeg dat nr 3 vlak achter mij zat. Een mile later lag ik 3e. Nog steeds podium zei ik tegen mezelf. Na het verliezen van plek maakt 2 of 3 niet zoveel meer uit. Het beste was er bij mij af. Ik kon de pasfrequentie niet meer hoog houden, liep te soppen in mijn schoenen en voelde blaren opkomen en Cola hielp niet meer. De laatste mile is evenwel de verdiende triomftocht. Deze gaat door Kona door een mensenhaag. Kippenvel. De krampen voelde ik niet meer. Van Arie kreeg ik de vlag en met de driekleur rolde ik de finish binnen en hoorde de speaker nog net zeggen "Jan Blokland (lees Jen Bloklend) 3rd Male 50-54". Ik was blij dat ik er was. Vervolgens werd ik opgevangen door twee volunteers die vroegen hoe het ging na mij eerst gefeliciteerd te hebben. Zij brachten mij naar een grasveldje en daar heb ik even heerlijk gelegen. Toen Arie en Maarten opgezocht en emoties gedeeld.

Daarna de medaille en het finishers shirt ontvangen en bijgekletst met andere inmiddels binnen gedruppelde Nederlanders. Want laten we wel zijn: ik was de 2e Nederlander (na pro Yvonne van Vlerken). Reputaties worden in Kona gemaakt maar ook gebroken. In zoverre heb ik natuurlijk wel gewonnen, in ieder geval van mezelf. Ook nu heb ik weer van mezelf versteld gestaan. Je gaat je afvragen of er nog meer in zit. Bij mij lijkt het hoe ouder hoe sneller.

De wedstrijdomstandigheden waren goed. De famous cross winds bij Hawi ontbraken en was nu een tail wind. Madame Pele was kennelijk in een goed humeur. Alleen de laatste 40 km was de wind tegen. Ook toen kon ik druk er goed ophouden en bleef ik maar atleten inhalen. De temperatuur was wel rond de 30gr maar het was te doen. Tijdens het lopen was het ook rond de 30gr, gelukkig was de luchtvochtigheid niet zo hoog, of had ik er geen last van omdat ik zo goed was geacclimatiseerd.

Vandaag zijn we naar het South Point van het Eiland geweest en hebben we Green Sands (beach) bezocht. Alleen op de Galapos Eilanden is een soortgelijk strand. Een soort chemische reactie zorgt voor het zeldzame groene zand (zie foto). 

Ruim op tijd waren we weer In Kona voor de banquet awards. Als derde M50-54 heb ik daar op het podium gestaan en de fel begeerde "Umeke" gekregen. De Umeke is een schaal waarin de oorspronkelijke bevolking water in deed als symbool voor de bron van het leven "without water there is no life". Thans is het een schaal waar men heilige dingen in bewaart. Het krijgen van zo'n Umeke wijst op "honor, accomplishment, fullfillment or completion". Anders gezegd: het volbrengen van een Ironman. De Umeke symboliseert alle offers die gebracht zijn voor deze prestatie. De Umeke zal een speciale plek krijgen in ons huis.

Wederom dank voor alle persoonlijke reacties.
Aloha
jan